Méi Informatiounen ― Lëtzebuergesch

Urticaria presentéiert sech allgemeng mat intensivem Jucken an opgehuewe Haut. Et gëtt heiansdo duerch Schwellungen vun den ënnerierdesche Stoffer begleet. D'Behandlung beinhalt haaptsächlech d'Vermeidung vun Ausléiser, wann bekannt. Éischtlinne Medikamenter enthalen nei Antihistaminika, déi op héich Dosen ugepasst kënne ginn, wann néideg. Aner Medikamenter wéi al Antihistaminika, H2-Blocker, Leukotrien‑Rezeptor‑Antagonisten, méi staark Antihistaminika an kuerz Coursen vu Corticosteroiden kënnen als extra Ënnerstëtzung bäigefüügt ginn. An Fäll, wou d'Urtikaria trotz dëser Moossnam bestoe bleift, kënnen d'Patienten bei Spezialisten fir zousätzlech Therapien wéi omalizumab oder cyclosporine verwisen ginn.
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

Dës Iwwerpréiwung skizzéiert déi lescht Richtlinnen fir d'Behandlung vun Urtikaria a bitt neit Verständnis vun hirem Ursaachen.
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids